Waarom deze blog?

Ongeveer een jaar geleden kreeg ik van mijn werkgever een galaxy nexus in handen geduwd, omdat van een bepaald programma bekeken moest worden hoe toegankelijk het was. Op dat moment had ik nog geen flauw idee of er uberhaupt met Android te werken was door blinde mensen. Zoeken op Nederlandse web sites leverde om verschillende redenen niet zo'n positief beeld. Aan de ene kant ging alle beschikbare informatie over Android 2.3 of lager, terwijl mijn telefoon Android 4.0 had, maar ook omdat wat er over Android 2.3 verteld werd de indruk gaf van een erg slecht toegankelijk systeem. Bovendien was er voice-over van Apple, dus waarom zou je moeilijk doen als het ook makkelijk kan? In de aankondiging door Google van Android 4.0 werd juist hoog opgegeven over de nieuwe toegankelijkheidsfuncties van Android: dus zelf uitzoeken was de enige optie. Het resultaat viel wat tegen. Door mijn jarenlange iPhone gebruik was ik op bepaalde handigheidjes gaan vertrouwen, die er niet bleken te zijn in Android, zoals naar recht/links vegen om bij het volgende/vorige icoon te komen. Daar tegenover stond dat als je wist waar je icoon ongeveer stond, je het maar één keer hoefde aan te tikken. Het duurde even, maar toen voelde ook de Android 4.0 interface best goed aan. Toen kwam Google I/O 2012 met weer een grote toegankelijkheids update voor Android 4.1. De meeste iPhone gebaren die ik zo'n beetje had afgeleerd konden nu ook op de Android telefoons worden gebruikt. De mogelijkheid om een item direct aan te clicken was verdwenen, maar al met al waren de verbeteringen zo groot dat ik de nexus zo snel als maar mogelijk heb geupdate naar Android 4.1 Sindsdien zijn er diverse grote- en kleinere updates geweest van talkback (de sprekende screenreader voor android) en brailleback (de braille ondersteuningsmodule), maar de berichtgeving hierover blijft zeer beperkt. Vandaar dat ik mijn ervaringen met diverse Android toestellen wilde vereeuwigen. Eerst via twitter berichten, daarna via een paar podcasts, en nu via deze blog. Persoonlijk lees ik liever hoe iets werkt dan dat ik luister naar iemand die het probeert voor te doen, al zie ik ook van dat laatste wel nuttige toepassintgen.